Podróże w egzotyczne rejony świata z zasady mają być czystą przyjemnością. Turyści chcą skorzystać z pięknej pogody, poznać nową kulturę, zwiedzać zabytki czy podziwiać niezwykłą florę i faunę odległych zakątków świata. Podobna ciekawość dotyczy produktów spożywczych, które jednak mogą być przyczyną biegunki podróżnych, nieprzyjemnej dolegliwości, która może skutecznie zrujnować świetnie zapowiadające się wakacje. Jak sobie z nią radzić?
Biegunka podróżnych – co to za dolegliwość?
Biegunka podróżnych to w większości wypadków łagodna i samoograniczająca się dolegliwość, która może dotknąć podróżujących do miejsc, gdzie panuje niższy standard sanitarny. Najczęstszymi regionami świata, w których ryzyko występowania biegunki to Azja Południowo-Centralna i Południowo-Wschodnia, Środkowy Wschód, Afryka (głównie region subsaharyjski), Ameryka Centralna i Południowa. W mniejszym stopniu ryzyko dotyczy Afryki Południowej, niektórych krajów Ameryki Łacińskiej i niektórych wysp karaibskich.
Według klasycznego podziału, za biegunkę podróżnych przyjmuje się oddawanie ≥3 nieuformowanych stolców na dobę, przy czym towarzyszy temu co najmniej jeden objaw towarzyszący. Może to być ból lub kurcze w jamie brzusznej, a także nudności, wymioty, gorączka lub domieszka krwi w stolcu. W tym ostatnim wypadku mówimy o zespołach czerwonkowych. Ponadto za umiarkowaną postać biegunki podróżnych uważa
się oddawanie 1-2 nieuformowanych stolców z co najmniej jednym objawem towarzyszącym lub większą liczbę stolców bez objawów towarzyszących. Łagodna postać natomiast oznacza 1-2 nieuformowane stolce na dobę bez objawów towarzyszących.
Co powoduje występowanie biegunki podróżnych?
Przyjmuje się, że za 80% przypadków biegunki tego typu odpowiadają zakażenia bakteryjne.
W kontekście typowej biegunki (bez domieszek krwi) są to przede wszystkim bakterie Escherichia coli (enterotoksyczna [ETEC], enteropatogenna [EPEC] i enteroadhezyjna [EAggEC]) oraz Vibrio cholerae, a także wirusy: rotawirusy, norowirusy. W przypadku biegunki typy zapalnego powodem występowania są bakterie Escherichia coli (enteroinwazyjne [EIEC], enterokrwotoczne [EHEC]) oraz Shigella spp., Campylobacter jejuni, Salmonella typhi oraz paratyphi, Aeromonas spp. i Yersinia enterocolitica. Ponadto powodem mogą być pierwotniaki Entamoeba histolytica, Giardia lamblia, Cryptosporidium, Cyclospora.
W jaki sposób możemy nabawić się biegunki podróżnych? W krajach o niskim standardzie sanitarnym i higienicznym podstawowym zagrożeniem jest spożywanie surowych i niemytych warzyw oraz owoców. Zagrożeniem mogą być także inne produkty spożywcze, które podróżni kupują poza hotelem z certyfikowaną żywnością. Należy jednak pamiętać, że znaczenie ma również to, w jaki sposób przygotowywane są posiłki. W przypadku wody pitnej również należy zwrócić uwagę na jej jakość. Biegunka może wystąpić po wypiciu wody spoza bezpiecznego źródła. Powodem występowania biegunki podróżnych jest również używanie wody wodociągowej do czynności higienicznych, np. do mycia zębów.
Zobacz też:
Kiedy należy zażywać probiotyki?
Probiotyki – jak je stosować?
Jak poradzić sobie w trakcie biegunki podróżnych?
Kluczową kwestią jest stosowanie podstawowych zasad higieny, czyli mycie rąk przed posiłkami oraz mycie owoców i warzyw. Jeśli to tylko możliwe, należy spożywać wodę z fabrycznie zamkniętych butelek, a posiłki spożywać w miejscach, gdzie mamy pewność co do ich przygotowania. Ryzyko zachorowania będzie znacznie mniejsze w przypadku korzystania z posiłków w certyfikowanym hotelu niż w wypadku ulicznego punktu gastronomicznego. Jeśli jednak dotknie nas wspomniana dolegliwość, to rozwiązaniem będzie zastosowanie preparatu probiotycznego sprawdzonego pod względem skuteczności w redukcji objawów biegunki podróżnych, takiego jak trilac®. W składzie leku OTC trilac® znajdują się szczepy bakterii kwasu mlekowego: Lactobacillus acidophilus (La-5), Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus (Lb-Y27) oraz Bifidobacterium lactis (Bb-12), które mają udokumentowaną skuteczność w redukcji objawów biegunki podróżnych. Zadaniem wspomnianych bakterii kwasu mlekowego jest kolonizacja układu pokarmowego i obniżenie jego pH. Pozwala to zahamować wzrost patogenów chorobotwórczych i skrócić czas trwania biegunki.
Bibliografia:
- Anna Szymanek-Pasternak, Biegunka podróżnych – profilaktyka i leczenie według aktualnych rekomendacji, “Zakażenia XXI Wieku” 2020;3(1).
- Tomasz Mach, Biegunka podróżnych, “Gastroenterologia Kliniczna”, 2011, tom 3, nr 3, 121–126.
- Piotr Zaborowski, Biegunki podróżnych, “Medycyna po Dyplomie” 2011(20); 6(183): 42-45.
